BÖYLECE
Fısıhtan altı gün önce, İsa Beytanyaya geldi; İsanın ölülerden kaldırdığı Lazar
orada idi.
2.
Orada İsaya ziyafet ettiler; Marta hizmet ediyordu; İsa ile sofrada
oturanlardan biri de Lazar idi.
3.
Meryem ise, bir litre* çok kıymetli halis nardin yağı alıp İsanın ayaklarını
meshetti, ayaklarını saçları ile sildi; ve yağın kokusu ile ev doldu.
4.
Fakat şakirtlerden biri, onu ele verecek olan Yahuda İskariyot, dedi:
5.
Niçin bu yağ üç yüz dinara satılıp fakirlere verilmedi?
6.
Bunu da fakirleri kayırdığı için değil, ancak hırsız olduğu için, ve kese
kendisinde olup içine konulanı aşırdığı için söyledi.
7.
İmdi İsa dedi: Kadını bırak, bunu benim gömüleceğim gün için saklasın.
8.
Çünkü fakirler her vakit sizinle beraberdir; fakat ben her vakit sizinle
beraber değilim.
*Tartılar
ve ölçüler cetveline bak.
9.
Yahudilerden büyük bir kalabalık İsanın orada olduğunu anladılar; ve yalnız İsa
için değil, fakat ölülerden kaldırdığı Lazarı da görmek için geldiler.
10.
Başkâhinler Lazarı da öldürmek için aralarında öğütleştiler; 11 çünkü onun yüzünden bir
çok Yahudiler gidip İsaya iman ediyorlardı.
12.
Ertesi gün, bayrama gelen büyük kalabalık İsanın Yeruşalime gelmekte olduğunu
işittikleri zaman,
13.
hurma dalları alarak onu karşılamağa çıktılar, ve: Osanna,* Rabbin ismile gelen
İsrailin Kıralı mubarek olsun! diye bağırıyorlardı.
14.
Ve İsa bir sıpa bulup üzerine bindi, nasıl ki:
15.
“Korkma, ey Sion kızı; işte, Kıralın bir eşek sıpasına binmiş, geliyor,”* diye
yazılmıştır.
16.
Şakirtleri bu şeyleri önceden anlamadılar; fakat İsa taziz olunduğu zaman, bu
şeyler onun için yazılmış olduğunu, ve bu şeyleri ona kendileri yaptıklarını, o
vakit hatırladılar.
17.
İmdi Lazarı kabirden çağırdığı, ve onu ölülerden kaldırdığı zaman, yanında
bulunan halk şehadet ediyordu.
18.
Halk da bundan dolayı onu karşıladılar; çünkü onun bu alâmeti yapmış olduğunu
işittiler.
19.
Bunun için Ferisiler birbirlerine dediler: Görüyorsunuz ki, hiç bir şeye
yaramıyorsunuz; işte, dünya onun ardınca gitti.
*Bize kerem eyle, manasınadır.
*Zekarya
9:9.
20.
Bayramda tapınmak için Yeruşalime çıkanlar arasında bazı Yunanlılar vardı.
21.
İmdi bunlar Galilenin Beytsayda şehrinden olan Filipusa geldiler, ve: Efendi,
İsayı görmek istiyoruz, diye ondan sordular.
22.
Filipus gelip Andreasa söyledi; Andreas ile Filipus da gelip İsaya söylediler.
23.
İsa onlara cevap verip dedi: İnsanoğlunun taziz olunacağı saat geldi.
24.
Doğrusu ve doğrusu size derim: Buğday tanesi yere düşüp ölmezse, o yalnız
kalır; fakat ölürse, çok mahsul verir.
25.
Canını seven onu zayeder; ve bu dünyada canından nefret eden ebedî hayat için
onu saklar.
26.
Bir adam bana hizmet edecekse, ardımca gelsin; ben nerede olursam hizmetçim de
orada olacaktır; bir kimse bana hizmet ederse, Baba onu saydırır.
27.
Şimdi canım çok sıkılmaktadır; ve ne diyeyim? Ey Baba, beni bu saatten kurtar
mı? fakat bunun için bu saate geldim.
28.
Ey Baba, ismini taziz eyle. Bunun üzerine gökten: Hem taziz ettim, hem de taziz
edeceğim, diye bir ses geldi.
29.
O vakit duran ve işiten halk: Gök gürledi, diyordu; başkaları: Ona bir melek
söyledi, diyorlardı.
30.
İsa cevap verip dedi: Bu ses benim için değil, ancak sizin için geldi.
31.
Bu dünyanın hükmü şimdidir; bu dünyanın reisi şimdi dışarı atılacaktır.
32.
Ve ben yerden yukarı kaldırılsam, bütün insanları kendime çekeceğim.
33.
İsa, ne türlü ölümle öleceğine işaret ederek, bunu söyledi.
34.
İmdi halk ona cevap verdi: Mesih ebediyen duracaktır, diye şeriatten işittik,
ve sen nasıl: İnsanoğlu yukarı kaldırılmak gerektir, diyorsun? Bu İnsanoğlu
kimdir?
35.
İmdi İsa onlara dedi: Biraz zaman daha nur sizin aranızdadır. Nurunuz varken
yürüyün ki, sizi karanlık basmasın; zira karanlıkta yürüyen nereye gittiğini
bilmez.
36.
Nurunuz varken, nura iman edin, ta ki, nur oğulları olasınız.
İsa
bu şeyleri söyledi, ve gidip onlardan gizlendi.
37.
Fakat önlerinde bunca alâmetler yapmış olduğu halde, kendisine iman
etmiyorlardı;
38.
ta ki, İşaya peygamberin:
“Ya
Rab, verdiğimiz habere kim inandı?
Ve
Rabbin bazusu kime izhar olundu?”* diye söylediği söz yerine gelsin.
*İşaya
53:1.
39.
Bunun için onlar iman edemiyorlardı, çünkü İşaya yine demiştir:
40.
“Onların gözlerini kör etti, ve yüreklerini katılaştırdı ki, Gözlerile
görmesinler, ve yüreklerile anlamasınlar, Ve dönmesinler, Ben de onlara şifa
vermiyeyim.”*
*İşaya
6:10.
41.
İşaya bunları demiştir, çünkü İsanın izzetini görmüş, ve onun hakkında
söylemiştir.
42.
Bununla beraber reislerden bir çokları da ona iman ettiler; fakat havradan
kovulmasınlar diye, Ferisiler yüzünden ikrar etmediler.
43.
Çünkü insan izzetini Allah izzetinden çok sevdiler.
44.
İsa çağırıp dedi: Bana iman eden, bana değil, ancak beni gönderene iman eder.
45.
Ve beni gören, beni göndereni görür.
46.
Bana her iman eden karanlıkta kalmasın diye, ben dünyaya nur olarak geldim.
47.
Ve bir adam sözlerimi işitip tutmazsa, ona ben hükmetmem; çünkü dünyaya
hükmetmeğe gelmedim; ancak dünyayı kurtarmağa geldim.
48.
Beni reddedip sözlerimi kabul etmiyene hükmeden biri vardır; benim söylediğim
sözdür ki, son günde ona hükmedecektir.
49.
Çünkü ben kendiliğimden söylemedim; ancak beni gönderen Babadır ki, ne
diyeceğimi ve ne söyliyeceğimi bana emretti.
50.
Ve bilirim ki, onun emri ebedî hayattır. İmdi söylediğim şeyleri Babam bana
nasıl dedi ise, öyle söyliyorum.