NİKODİMOS
adlı, Ferisilerden bir adam, Yahudilerin bir reisi, vardı.
2.
Bu adam geceleyin İsanın yanına gelip dedi: Rabbi, senin Allahtan gelmiş bir
muallim olduğunu biliyoruz; zira Allah kendisi ile olmadıkça, kimse senin
yaptığın alâmetleri yapamaz.
3.
İsa cevap verip ona dedi: Doğrusu ve doğrusu sana derim: Bir kimse yeniden*
doğmadıkça, Allahın melekûtunu* göremez.
4.
Nikodimos ona dedi: Bir adam ihtiyarken, nasıl doğabilir? Anası rahmine ikinci
defa girip doğabilir mi?
5.
İsa cevap verdi: Doğrusu ve doğrusu sana derim: Bir kimse sudan ve Ruhtan
doğmadıkça, Allahın melekûtuna giremez.
6.
Bedenden doğan bedendir, Ruhtan doğan ruhtur.
7.
Sana: Yeniden doğmalısınız, dediğime şaşma.
8.
Yel istediği yerde eser, onun sesini işitirsin, fakat nereden gelip nereye
gittiğini bilmezsin; Ruhtan doğan her adam böyledir.
9.
Nikodimos cevap verip ona dedi: Bu şeyler nasıl olabilir?
10.
İsa cevap verip ona dedi: Sen İsrailin muallimisin de, bunları bilmiyor musun?
11.
Doğrusu ve doğrusu sana derim: Bildiğimizi söyliyoruz, gördüğümüze şehadet
ediyoruz; ve bizim şehadetimizi kabul etmiyorsunuz.
12.
Eğer size dünya işleri söylediğim zaman iman etmezseniz, gök işleri söylersem,
nasıl iman edeceksiniz?
13.
Hiç kimse göke çıkmamıştır; ancak gökten inmiş olan İnsanoğlu çıkmıştır; o ki,
göktedir.
14.
Ve Musanın çölde yılanı yukarı kaldırdığı gibi, böylece İnsanoğlu da yukarı
kaldırılmak gerektir,
15.
ta ki, iman eden her adamın onda ebedî hayatı olsun.
*Yahut,
yukarıdan. 31 inci âyet ve 19:11 e bak.
*Kırallık, saltanat.
16.
Zira Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden
her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.
17.
Çünkü Allah dünyaya hükmetsin diye değil, ancak dünya onun ile kurtulsun diye,
Oğlunu dünyaya gönderdi.
18.
Ona iman edene hüküm yoktur; iman etmiyene zaten hükmolunmuştur; çünkü Allahın
biricik Oğlunun ismine iman etmemiştir.
19.
Ve hüküm budur ki, dünyaya nur geldi; ve insanlar karanlığı nurdan daha çok
sevdiler; zira işleri kötü idi.
20.
Çünkü her kötülük işliyen nurdan nefret eder; ve işleri ayıplanmasın diye nura
gelmez.
21.
Fakat, işleri Allahta işlemiş olduğu gösterilsin diye, hakikati yapan nura
gelir.
22.
Bundan sonra, İsa ve şakirtleri Yahudiye diyarına geldiler; ve orada İsa
onlarla kalıyor, ve vaftiz ediyordu.
23.
Yahya da Salim yakınında, Aynunda vaftiz ediyordu, çünkü orada çok sular vardı;
ve gelip vaftiz ediliyorlardı.
24.
Zira Yahya henüz zindana atılmamıştı.
25.
Ve Yahyanın şakirtleri ile bir Yahudi arasında temizlenme hakkında bir mesele
çıktı.
26.
Onlar Yahyaya gelip dediler: Rabbi, Erden ötesinde senin yanında olan, kendisi
için şehadet ettiğin adam, işte, o zat vaftiz ediyor, ve herkes ona geliyor.
27.
Yahya cevap verip dedi: İnsan kendine gökten verilmedikçe, hiç bir şey alamaz.
28.
Ben Mesih değilim, ancak onun önünce gönderildim, dediğime siz kendiniz bana
şehadet edersiniz.
29.
Gelin kiminse, güvey odur; fakat ayakta duran, ve onu işiten güveyin dostu
güveyin sesinden çok sevinir; bunun için benim bu sevincim tamam oldu.
30.
Ona büyümek, bana da küçülmek gerektir.
31.
Yukarıdan gelen hepsinden üstündür; yerden olan yerdendir, ve yerden söyler;
gökten gelen hepsinden üstündür.
32.
Ne görmüş ve işitmişse, ona şehadet eder; ve şehadetini kimse kabul etmez.
33.
Onun şehadetini kabul eden, Allahın gerçek olduğuna mühür basmıştır.
34.
Zira Allahın gönderdiği kimse Allahın sözlerini söyler; çünkü o, Ruhu ölçü ile
vermez.
35.
Baba Oğlu sever ve her şeyi onun eline vermiştir.
36.
Oğula iman edenin ebedî hayatı olur; fakat Oğula itaat etmiyen hayat
görmiyecektir, fakat Allahın gazabı onun üzerinde kalır.